Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

innerer Halt

  • 1 innerer Halt

    Универсальный немецко-русский словарь > innerer Halt

  • 2 Halt

    I Interj.
    1. stop!, don’t move!; bes. MIL. halt!; (warte!) wait!; halt! Keine Bewegung! freeze!; halt, wer da? halt, who goes there?
    2. (es genügt) that’ll do
    3. (Moment mal!) wait a minute
    II Adv. bes. südd., österr., schw. (eben) just; you know; das ist halt so that’s just the way it is; da kann man halt nichts machen there’s nothing you can do (about it); dann tu’s halt do it then(, if you must)
    * * *
    der Halt
    (Anhalten) halt; stop;
    (Griff) hold;
    (Stütze) support
    * * *
    Hạlt [halt]
    m -(e)s, -e
    1) (für Füße, Hände, Festigkeit) hold; (lit, fig = Stütze) support; (fig = innerer Halt) security no art

    Halt haben (Ding)to hold

    jdm/einer Sache Halt geben — to support sb/sth

    keinen Halt habento have no hold/support; to be insecure

    Halt suchen/finden — to look for/find a hold/a support/security

    auf dem Eis den Halt verlierento lose one's footing on the ice

    2) (geh = Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop, without stopping

    See:
    = haltmachen
    * * *
    der
    1) (a complete stop: the train came to a halt.) halt
    2) (a place to put one's feet when climbing: to find footholds on the slippery rock.) foothold
    3) (the act of holding: He caught/got/laid/took hold of the rope and pulled; Keep hold of that rope.) hold
    4) (an act of stopping or state of being stopped: We made only two stops on our journey; Work came to a stop for the day.) stop
    * * *
    <-[e]s, -e>
    [halt]
    m
    1. (Stütze) hold
    jdm/etw \Halt geben to support sb/sth
    an jdm \Halt/keinen \Halt haben to have support/no support from sb
    keinen \Halt haben not to be supported
    den \Halt verlieren to lose one's hold [or footing
    2. (inneres Gleichgewicht) stability, security
    sie ist sein moralischer \Halt she is his moral support
    3. (Stopp) stop
    ohne \Halt without stopping
    \Halt machen to stop, to pause
    vor nichts \Halt machen to stop at nothing
    vor niemandem \Halt machen to spare nobody
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    Halt m; -(e)s, -e oder -s
    1. nur sg; für Hände, Füße: hold; für die Füße: auch foothold; (Stütze) support;
    keinen (richtigen) Halt finden find no (secure) hold;
    Halt suchen try to get ( oder find) a hold;
    den Halt verlieren lose one’s hold (bzw footing)
    2. nur sg; fig (innere Festigkeit) (moral) stability; (Unterstützung) support;
    ohne Halt (schwach) weak, unstable; (hilflos) helpless, disoriented;
    ein Halt sein be a (great) support to sb
    3. (Aufenthalt, Pause) stop;
    ohne Halt non-stop, without stopping;
    nächster Halt Torstraße next stop Torstraße;
    Halt gebieten (+dat) geh call a halt to, halt, stop;
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    -e m.
    foothold n.
    halt n.
    stability n.
    stay n.
    stop n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Halt

  • 3 halt

    I Interj.
    1. stop!, don’t move!; bes. MIL. halt!; (warte!) wait!; halt! Keine Bewegung! freeze!; halt, wer da? halt, who goes there?
    2. (es genügt) that’ll do
    3. (Moment mal!) wait a minute
    II Adv. bes. südd., österr., schw. (eben) just; you know; das ist halt so that’s just the way it is; da kann man halt nichts machen there’s nothing you can do (about it); dann tu’s halt do it then(, if you must)
    * * *
    der Halt
    (Anhalten) halt; stop;
    (Griff) hold;
    (Stütze) support
    * * *
    Hạlt [halt]
    m -(e)s, -e
    1) (für Füße, Hände, Festigkeit) hold; (lit, fig = Stütze) support; (fig = innerer Halt) security no art

    Halt haben (Ding)to hold

    jdm/einer Sache Halt geben — to support sb/sth

    keinen Halt habento have no hold/support; to be insecure

    Halt suchen/finden — to look for/find a hold/a support/security

    auf dem Eis den Halt verlierento lose one's footing on the ice

    2) (geh = Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop, without stopping

    See:
    = haltmachen
    * * *
    der
    1) (a complete stop: the train came to a halt.) halt
    2) (a place to put one's feet when climbing: to find footholds on the slippery rock.) foothold
    3) (the act of holding: He caught/got/laid/took hold of the rope and pulled; Keep hold of that rope.) hold
    4) (an act of stopping or state of being stopped: We made only two stops on our journey; Work came to a stop for the day.) stop
    * * *
    <-[e]s, -e>
    [halt]
    m
    1. (Stütze) hold
    jdm/etw \Halt geben to support sb/sth
    an jdm \Halt/keinen \Halt haben to have support/no support from sb
    keinen \Halt haben not to be supported
    den \Halt verlieren to lose one's hold [or footing
    2. (inneres Gleichgewicht) stability, security
    sie ist sein moralischer \Halt she is his moral support
    3. (Stopp) stop
    ohne \Halt without stopping
    \Halt machen to stop, to pause
    vor nichts \Halt machen to stop at nothing
    vor niemandem \Halt machen to spare nobody
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    A. int
    1. stop!, don’t move!; besonders MIL halt!; (warte!) wait!;
    halt! Keine Bewegung! freeze!;
    halt, wer da? halt, who goes there?
    2. (es genügt) that’ll do
    3. (Moment mal!) wait a minute
    B. adv besonders südd, österr, schweiz (eben) just; you know;
    das ist halt so that’s just the way it is;
    da kann man halt nichts machen there’s nothing you can do( about it);
    dann tu’s halt do it then(, if you must)
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    -e m.
    foothold n.
    halt n.
    stability n.
    stay n.
    stop n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > halt

  • 4 hält

    I Interj.
    1. stop!, don’t move!; bes. MIL. halt!; (warte!) wait!; halt! Keine Bewegung! freeze!; halt, wer da? halt, who goes there?
    2. (es genügt) that’ll do
    3. (Moment mal!) wait a minute
    II Adv. bes. südd., österr., schw. (eben) just; you know; das ist halt so that’s just the way it is; da kann man halt nichts machen there’s nothing you can do (about it); dann tu’s halt do it then(, if you must)
    * * *
    der Halt
    (Anhalten) halt; stop;
    (Griff) hold;
    (Stütze) support
    * * *
    Hạlt [halt]
    m -(e)s, -e
    1) (für Füße, Hände, Festigkeit) hold; (lit, fig = Stütze) support; (fig = innerer Halt) security no art

    Halt haben (Ding)to hold

    jdm/einer Sache Halt geben — to support sb/sth

    keinen Halt habento have no hold/support; to be insecure

    Halt suchen/finden — to look for/find a hold/a support/security

    auf dem Eis den Halt verlierento lose one's footing on the ice

    2) (geh = Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop, without stopping

    See:
    = haltmachen
    * * *
    der
    1) (a complete stop: the train came to a halt.) halt
    2) (a place to put one's feet when climbing: to find footholds on the slippery rock.) foothold
    3) (the act of holding: He caught/got/laid/took hold of the rope and pulled; Keep hold of that rope.) hold
    4) (an act of stopping or state of being stopped: We made only two stops on our journey; Work came to a stop for the day.) stop
    * * *
    <-[e]s, -e>
    [halt]
    m
    1. (Stütze) hold
    jdm/etw \Halt geben to support sb/sth
    an jdm \Halt/keinen \Halt haben to have support/no support from sb
    keinen \Halt haben not to be supported
    den \Halt verlieren to lose one's hold [or footing
    2. (inneres Gleichgewicht) stability, security
    sie ist sein moralischer \Halt she is his moral support
    3. (Stopp) stop
    ohne \Halt without stopping
    \Halt machen to stop, to pause
    vor nichts \Halt machen to stop at nothing
    vor niemandem \Halt machen to spare nobody
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    hält präs halten
    * * *
    der; Halt[e]s, Halte
    1) o. Pl. (Stütze) hold

    seine Füße/Hände fanden keinen Halt — he couldn't find or get a foothold/handhold

    2) (Anhalten) stop

    ohne Halt — non-stop; without stopping

    vor jemandem/etwas nicht Halt machen — (fig.) not spare somebody/something

    * * *
    -e m.
    foothold n.
    halt n.
    stability n.
    stay n.
    stop n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > hält

  • 5 Halt

    Halt m <Halts; Halte, Halts> durma; (Stütze) destek, dayanak; (Zwischenhalt) mola; fig innerer (iç) destek;
    Halt machen durmak;
    vor nichts Halt machen hiçbir şeyden çekinmemek

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Halt

  • 6 Halt

    остановка; (короткий) привал

    - Halt machen делать (короткий) привал, останавливаться

    - Halt! Стой!

    - Halt! Stehenbleiben oder ich schieße! Стой, стрелять буду!

    - Halt! Wer da? Стой, кто идет?

    - Halt, innerer моральная устойчивость

    - Halt, kurzer малый привал

    - Halt, technischer техническая остановка (на марше)

    Deutsch-Russisches militärwörterbuch > Halt

  • 7 Halt

    (m)
    остановка; ( короткий) привал

    Halt machenделать ( короткий) привал, останавливаться

    Halt! Stehenbleiben oder ich schieße! — Стой, стрелять буду!

    Halt! Wer da? — Стой, кто идет?

    Halt, innerer — моральная устойчивость

    Halt, kurzer — малый привал

    Halt, technischer — техническая остановка ( на марше)

    Deutsch-Russische Militär Wörterbuch > Halt

  • 8 Halt

    m -(e)s, -e trajnost, stalnost (-i) f, za-stanak (-nka), oslonac (-nca) m, uporište n; innerer - uporište u samom sebi, samodisciplina f; - geben dati oslonac (uporište); - gebieten zapovjediti da se stane (završi);- ohne - sein biti nestalan (-lna, -lno), biti labavog karaktera halt! interj stoj!

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > Halt

  • 9 Halt

    -(e)s, -e
    m
    stop, (fester) hold, (innerer) stability

    Deutsch-Englisch-Wörterbuch mini > Halt

  • 10 моральная устойчивость

    adj

    Универсальный русско-немецкий словарь > моральная устойчивость

  • 11 inner

    inner adj iç,ÖKON, MED a dahili;
    innerer Halt manevi dayanak

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > inner

  • 12 Vorbehalt

    m; -(e)s, -e reservation; (Einschränkung) proviso; innerer oder stiller Vorbehalt mental reservation; unter dem Vorbehalt, dass... provided (that)..., with the proviso that...; ohne Vorbehalt without reservation, unreservedly; Zuschlag unter Vorbehalt subject to supplement
    * * *
    der Vorbehalt
    reservation; proviso; salvo; condition
    * * *
    Vor|be|halt [-bəhalt]
    m -(e)s, -e
    reservation

    unter dem Vórbehalt, dass... — with the reservation that...

    * * *
    (a doubt.) reservation
    * * *
    Vor·be·halt
    <-[e]s, -e>
    [ˈfoɐ̯bəhalt]
    m reservation, proviso
    \Vorbehalt der Rechte reservation of one's rights
    geheimer \Vorbehalt mental reservation
    \Vorbehalte gegen etw akk haben to have reservations about sth
    ohne \Vorbehalt without reservation, unreservedly
    unter \Vorbehalt with reservations pl
    unter dem \Vorbehalt, dass with the reservation that, under the proviso that
    * * *
    der; Vorbehalt[e]s, Vorbehalte reservation

    unter dem Vorbehalt, dass... — with the reservation that...

    ohne Vorbehalt — unreservedly; without reservation

    * * *
    Vorbehalt m; -(e)s, -e reservation; (Einschränkung) proviso;
    stiller Vorbehalt mental reservation;
    unter dem Vorbehalt, dass … provided (that) …, with the proviso that …;
    ohne Vorbehalt without reservation, unreservedly;
    Zuschlag unter Vorbehalt subject to supplement
    * * *
    der; Vorbehalt[e]s, Vorbehalte reservation

    unter dem Vorbehalt, dass... — with the reservation that...

    ohne Vorbehalt — unreservedly; without reservation

    * * *
    m.
    proviso n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Vorbehalt

  • 13 inner

    inside; inner; inward
    * * *
    1) (being on or in the inside: the inside pages of the newspaper; The inside traffic lane is the one nearest to the kerb.) inside
    2) (placed etc on the inside or further in: The inner tube of his tyre was punctured.) inner
    3) ((of feelings etc) secret or hidden: I could not guess what his inner thoughts might be.) inner
    4) (of, on or in the inside of something (eg a person's body): The man suffered internal injuries in the accident.) internal
    * * *
    inner… adj
    1. (auf der Innenseite) inside; MED, Blutung, Medizin etc internal
    2. (seelisch) inner; (geistig) mental;
    das innere Auge one’s mind’s eye;
    ohne inneren Halt very insecure;
    innerer Konflikt inner conflict;
    innerer Monolog LIT interior monolog(ue);
    innere Ordnung internal order;
    innere Unruhe agitation;
    innere Uhr body clock, fachspr circadian rhythms;
    innere Ruhe peace of mind;
    innere Stimme inner voice, voice inside ( oder within) one;
    innerer Wert intrinsic value;
    innerer Widerspruch inconsistency
    3. POL internal, domestic
    * * *
    adj.
    inner adj.
    interior adj.
    intrinsic adj. adv.
    inward adv.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > inner

  • 14 inner...

    Adj.
    1. (auf der Innenseite) inside; MED., Blutung, Medizin etc. internal
    2. (seelisch) inner; (geistig) mental; das innere Auge one’s mind’s eye; ohne inneren Halt very insecure; innerer Konflikt inner conflict; einen inneren Konflikt haben be torn; innerer Monolog LIT. interior monolog(ue); innere Ordnung internal order; innere Unruhe agitation; innere Uhr body clock, fachspr. circadian rhythms; innere Ruhe peace of mind; innere Stimme inner voice, voice inside ( oder within) one; innerer Wert intrinsic value; innerer Widerspruch inconsistency
    3. POL. internal, domestic
    * * *
    Adjektiv; nicht präd
    1) inner; internal <organs, structure, stability, etc.>; inside <pocket, lane>
    2) (inländisch) internal
    * * *
    Adjektiv; nicht präd
    1) inner; internal <organs, structure, stability, etc.>; inside <pocket, lane>
    2) (inländisch) internal

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > inner...

  • 15 inner

    inner
    innerst
    5 medisch inwendig intern
    voorbeelden:
    1    sport en speldie innere Bahn de binnenbaan
          figuurlijkim innersten Herzen in het diepst van het hart
          natuurkundeinnere Spannung eigen spanning
          die inneren Stadtbezirke de wijken van de binnenstad
    2    das innere Auge het geestesoog
          der innere Halt het innerlijk evenwicht
          literatuurinnerer Monolog monologue intérieur
          eine innere Stimme een innerlijke stem
    3    ein innerer Konflikt een intern conflict
    4    das Ministerium des Inneren het ministerie van Binnenlandse Zaken
    5    innere Medizin interne geneeskunde
          schertsendetwas für den inneren Menschen tun de inwendige mens versterken
          innere Organe inwendige organen

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > inner

  • 16 consilium

    cōnsilium, ī, n. (consulo), der Rat, I) aktiv: A) der Rat = die Beratung, Beratschlagung, Beschlußnahme, 1) eig.: consilium u. consilia principum, Liv.: consilia arcana, consilia nocturna, Sall. – adhibere alqm consilio u. alqm od. (bildl.) alqd in consilium, zu Rate, zur Beratung ziehen, Caes. u. Cic.: ire in consilium, sich beraten, Cic.: mittere in consilium, sich beraten lassen, Cic.: habere consilia principum domi, Liv.: consilium habere od. habere coepisse, utrum... an etc., Curt. u. Sen.: alqm od. alqd habere in consilio, jmd. od. etw. zu R. ziehen, seinen Entschluß abhängig machen von jmd. od. etw., Liv., Curt. u.a. (s. Mützell Curt. 3, 5 [13], 12): vestris od. arcanis consiliis interesse, Cic. u. Liv.: non interesse consiliis, Liv. – consilium est de alqa re Carthagini, man hält über etw. B. zu K., Liv.: est res sane magni consilii, Cic.: nihil mihi adhuc accidit, quod maioris consilii esset, Cic.: quasi vero consilii sit res, als ob die Sache eine B. erlaubte, Caes.: ergo haec consilii fuerunt, war Gegenstand der Beratung (= hätte man beraten, wohl überlegen müssen), Cic.: quod in eo genere efficere possis tui consilii est, Cic.: id arbitrium negavit sui consilii esse, Nep.: vestrum iam consilium est, non solum meum, quid sit vobis faciendum, Cic. – Insbes., die Beratung, Sitzung einer Behörde, a) des Senates, gew. consilium publicum (Staatsrat) gen., zB. ad c. publicum convenire, Liv.: c. publicum habere, Cic.: consilii publici participem fieri, Cic. – b) eines Richterkollegiums, viros primarios civitatis multos in consilium advocare, zu einer B. berufen, Cic.: venire in consilium publicae quaestionis, Cic.: adesse in consilio, Cic.: mittere iudices in consilium, die R. zur B. schreiten lassen, Cael. in Cic. ep.: ire in consilium, zur B. schreiten, Cic.: consurgitur in consilium, Cic. – c) eines Magistrates u. seiner Beistände, eines Feldherrn u. seiner Unterbefehlshaber (»der Kriegsrat«), consilium habere, Cic., Caes. u.a.: consilium habere de Histrico bello, Liv.: consilium habere, omnibusne... an, etc., Liv.: esse, adesse alci in consilio, Cic.: dare alqm alci in consilium, zur B. = als Berater, Nep.

    2) meton., der Rat = die Versammlung der beratenden Personen, c. bonorum atque sapientium, Quint.: advocari in consilia amicorum, Quint.: consilium amicorum habere, Nep.: consilium propinquorum (Familienrat) adhibere, Liv.: amicos in consilium rogare, Sen. – bei Dichtern auch v. einer Pers., der Berater, Ratgeber, ille ferox hortator pugnae consiliumque fuit, Ov. trist. 4, 2, 32: v. weibl. Pers., Clymene Aethraque, quae mihi sunt comites consiliumque duae, Ov. her. 17, 268; u. so auch Ov. fast. 3, 276. – Insbes.: a) eine beratende Behörde, ein beratendes Kollegium, ein beratender Ausschuß. So v. Senate = das Ratskollegium, die Ratsversammlung (griech. βουλή), gew. c. publicum, Staatsrat, Cic., od. summum c. orbis terrae, u. erklärend, senatus, id est, orbis terrae c., Reichsrat, Cic.: orbis terrae sanctissimum gravissimumque consilium, Cic.: unum liberae civitatis c., senatus, Cic. – c. sanctius, ein engerer Ausschuß des Senates zu Karthago, Liv., u. (= ἀπόκλητοι) der engere Rat der Ätolier, Liv. – consilia sortiri semestria, engere Ausschüsse des Senates, Kommissionen, Suet. – v. Richterkollegium, c. publicum, Staatsrat, Cic.: c. sanctissimum, v. Areopag, Val. Max.: ex senatu in hoc consilium delecti estis, Cic.: quaesitore consilioque delecto, Cic.: de uno reo consilium cogitur, Quint.: alterna consilia reicere, Cic.: consilium dimittere, Cic. – v. einem engern Rat, Ausschuß der Zentumvirn (da das Richterkollegium der Zentumvirn in vier solcher Ausschüsse zerfiel, die entweder einzeln verschiedene Prozesse od. in Plenarsitzung einen wichtigen Prozeß entschieden), sedebant centum et octoginta iudices; tot enim quattuor consiliis colliguntur, Plin. ep. 6, 33, 3: omnibus non solum consiliis sed etiam sententiis superior discessit, Val. Max. 7, 7, 1. – b) die beratenden Beistände, der Beirat, Rat, des römischen Königs (als Richter), des Prätors (als Einzelrichter), des röm. Feldherrn, des Statthalters, ausländischer Feldherren u. Fürsten, bes. oft Kriegsrat, Kriegsgericht, c. militare, Liv.: c. castrense (Ggstz. patres, der Senat), Liv.: consilii bellici auctores, die Stimmführer im Kriegsrat, Cic. – cum Tatio in regium consilium delegit principes (v. Romulus), Liv.: cognitiones capitalium rerum sine consiliis per se solus exercebat (v. Könige Tarquinius), Liv.: cum consilio causam Mamertinorum cognoscere (v. Prätor), Cic. – consilium convocare, Caes., od. advocare, Liv.: eorum consilium habere, Sall.: consilium dimittere, dimittere atque ablegare, Cic.: rem ad consilium deferre, Caes., od. referre, Nep.: ex consilii sententia in custodiam coniectus, Nep.

    B) der Rat = das Vermögen, eine Sache zu überlegen, die Überlegung, besonnene Klugheit, Einsicht (bes. oft die staatsmännische), u. in Tätigkeit = die besonnene, kluge Berechnung, die Absicht (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 3, 5, 2), magnitudo cum animi tum etiam ingenii atque consilii, Cic.: vir magni, maximi consilii, Caes. u. Nep.: homo minimi consilii, Cic.: mulier imbecilli consilii, Cic.: consilii plenus, Plaut. u. Nep.: tam iners, tam nulli consili sum, Ter. Andr. 608 (vgl. Cic. Rosc. com. 48): animal hoc plenum rationis et consilii (vom Menschen), Cic.: barbaris consilium non defuit, Caes.: simul consilium cum re amisisti? hast mit dem Gelde auch den Kopf verloren? Ter.: consilio valere, Cic.: aetate et consilio ceteros anteire, Sall. fr.: acta illa res est animo virili, consilio puerili, Cic.: ratio bono consilio a dis immortalibus data, mit reiflicher Überlegung, aus gutem Grunde, Cic.: u. so id fecisse bono consilio, Cic. – in bezug auf lebl. Subjj., vis consilii expers, Hor.: quae res in se neque consilium neque modum habet ullum, Ter.

    II) passiv, der Rat, der gefaßt wird u. der jmdm. gegeben wird, a) der Rat, der gefaßt wird, der Ratschluß, Beschluß, Entschluß (die Entschließung), die Maßnahme, Maßregel, Bestrebung, die vorgefaßte Absicht, der gefaßte Gedanke, der Anschlag, der leitende Grundsatz od. die leitenden Grundsätze, der leitende Geist, das leitende Prinzip, das leitende Interesse, auch die getroffene Vorkehrung, das beabsichtigte Beginnen (Ggstz. conatus, factum, u. im Plur. Ggstz. conatus, conata, eventa, acta, facta), α) übh.: consilii auctor, consilii socius, Liv.: administer consiliorum tuorum, Cic. – certus consilii (fest im E.), Sen. de brev. vit. 3, 3. Tac. hist. 2, 46; Ggstz. incertus consilii, Ter. Phorm. 578. Curt. 8, 10 (37), 27, od. dubius consilii, Iustin. 2, 13, 1. – c. amentissimum alcis, Cic.: audax, Liv.: calidum, calidius, Liv. (s. Fabri Liv. 22, 24, 2): u. so consilia calida (Ggstz. quieta et cogitata), Cic.: c. callidum, Ter.: consilia certa (Ggstz. incerta), Ter.: clandestinum (Intrige), Caes.: c. crudele, Cic.: consilia domestica (Kabinettsbefehle), Liv.: c. fidele, aus Treue (Anhänglichkeit) hervorgegangen, Liv.: c. infelix (unseliger Gedanke), Liv.: c. immaturum, Liv.: consilia mala, Sen.: consilia mediocria, gewöhnliche, nicht sonderlich gefährliche, Cic.: c. periculosum, Val. Max.: consilia perniciosa rei publicae, Cic.: c. plenum sceleris et audaciae, Cic.: consilia prava, krumme Wege (Ggstz. recta), Liv.: c. stultum, Cic.: consilia subita et repentina, Caes.: c. temerarium, Vell.: c. urbanum, der Beschluß innerer Politik, Cic. – c. aedificationis od. aedificandi, Bauplan, Cic.: regni consilia, Absichten auf Alleinherrschaft, Liv.: belli pacisque consilia, äußere u. innere Politik, Liv.: consilia caedis (Mordanschläge) adversum (gegen) imperatorem, Tac. ann. 6, 8: consilia eorum de tyrannicidio, Plin. 34, 72. – abicere consilium profectionis, Cic., od. aedificandi, Cic., od. mittendi Hannibalis, Liv.: afferre (erteilen) consilium, Liv. u. Curt. – capere consilium, Cic., u. consilium ex tempore od. ex re et ex tempore, Cic.: capere sibi consilium, Caes., u. sibi separatim a reliquis, Caes.: u. bes. capere consilium m. folg. Genet. Gerundii od. Gerundivi, zB. migrandi, Liv.: belli renovandi legionisque opprimendae, Caes.; od. m. folg. Infin., zB. non adesse, Cic.: ex oppido profugere, Caes.; od. m. folg. ut u. Konj., zB. subito consilium cepi, ut antequam luceret exirem, Cic.: temerarium capit consilium, ut nocte Indebili obviam iret, Liv. (s. Weißenb. Liv. 25, 34, 7). – consilium consistit (steht fest), Cic.: coquere secreto ab aliis consilia, Liv.: concoquere clandestina consilia (Ränke schmieden), Liv.: credere alci consilia omnia, Ter. – denudare alci consilium suum, Liv.: detegere consilium, Liv.: deponere adeundae Syriae consilium, Caes.: desistere consilio, Caes.: deterreri ab eo consilio iniquitate loci, Liv.: in quinquagesimum et sexagesimum annum differre sana consilia, Sen. – enuntiare sociorum consilia adversariis, Cic. – est consilium, non est consilium m. folg. Infin. (s. Fabri Sall. Cat. 4, 1 u. Liv. 21, 63, 2), zB. ibi Pomptinium exspectare, Cic.: consilium erat hiemando continuare bellum, Liv.: quos silentio praeterire non fuit consilium, Sall.: m. folg. ut u. Konj., ut filius cum illa habitet apud te, hoc vostrum consilium fuit, Ter. Phorm. 934: ea uti acceptā mercede deseram, non est consilium, Sall. Iug. 85, 8: consilium esse rati, ut se militibus committerent, Liv. 24, 30, 12. – quid sui consilii sit (was sein Plan sei) proponit od. ostendit, Caes. (s. die Auslgg. zu Caes. b. G. 1, 21, 2): quibus id consilii fuisse, ut etc., Caes. – haesitare inter revertendi fugiendique consilium, Curt.: ipse Romam venirem, si satis consilium quadam de re haberem, hinlänglich mit mir im reinen wäre, Cic. – impedire aedificationis consilium, Cic.: inire consilium multae calliditatis, Ov.: inire consilia occulta, Liv.: inire consilium de morte ac de bonis alcis, Cic.: inire consilia clam de bello, Caes.: inire consilium contra alqm od. contra alcis vitam, Cic.: inire consilium ad eius interfectionem, Lampr. Commod. 4, 1: inire consilium m. folg. Genet. Gerundii od. Gerundivi, zB. occidendi te consilium inivimus, Curt.: inire c. senatus interficiendi, Cic.: inire cum alqo consilia interficiendi Caesaris, Vell.: selten m. folg. Infin., iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere, Nep. Lys. 3, 1: od. m. folg. indir. Fragesatz, consilia inibat, quemadmodum etc., Caes. b. G. 7, 43, 5. – scito labare meum consilium, Cic. – minuere consilium suum, von seinem Pl. abgehen, seinen Pl. ändern, Ter.: mutare consilium, Cic. – omnibus alcis consiliis occurrere atque obsistere, Cic.: perimere alcis consilium, gänzlich vereiteln (v. Umständen), Cic.: patefacere consilia, Caes.: patēre consilia tua sentis? Cic.: perficere consilium, Suet. Cal. 56, 1: non paenitet consilii nostri, Cic. – regere omnem rem publicam consilio quodam (nach gewissen Grundsätzen, nach einem gewissen Prinzip), Cic. – omnia utriusque consilia ad concordiam spectaverunt, Cic.: vel suscipere vel ponere vitae necisque consilium, Plin. ep. – his consiliis uti iisdem, von denselben Grundsätzen sich leiten lassen, Cic. – u. sive casu sive consilio (nach dem Ratschluß) deorum immortalium, Caes. – u. so oft Abl. consilio = mit Absicht, absichtlich, si consilio id fecisset, Cic.: bes. m. Ggstz. casu (zufällig), zB. qui casu peccat... qui consilio est nocens, Phaedr.: qui me in consulatu non casu potius existimaret quam consilio fortem fuisse, Cic.; od. m. Ggstz. forte (von ungefähr), zB. pars forte, pars consilio oblati, Liv. (vgl. Fabri Liv. 22, 49, 14); od. mit Ggstz. suā sponte (aus freien Stücken, von selbst), zB. secutum suā sponte est, velut consilio petitum esset, ut vilior ob ea regi Hannibal esset, Liv. – ebenso oft privato consilio, privatis consiliis = im Privatinteresse, aus Sonderinteressen, durch selbstgetroffene Maßregeln, auf eigene Hand (Ggstz. publico consilio, publicis consiliis), zB navis privato consilio aministrabatur, Caes.: privato consilio exercitus comparaverunt, Cic.: id suo privato, non publico fecit consilio, Nep.: non publicis magis consiliis quam privatis munire opes, Liv. – nullo publico consilio, durch keinen Beschluß einer gesetzlichen Staatsgewalt, Cic. – β) als milit. t. t., der listige Kriegsplan, die Kriegslist (vollst. consilium imperatorium, Cic., od. consilium imperatoriae artis, Val. Max., griech. στρατήγημα), c. fallax, Liv.: tali consilio proditores perculit, Nep.: singulari nostrorum militum virtuti consilia cuiusque modi Gallorum occurrebant, Caes.

    b) der Rat, der erteilt, die Ansicht, die mitgeteilt wird, die Maßregel, die angeraten wird, der Ratschlag, die Eingebung, inops consilii, Liv.: orba consilio auxilioque (rat- u. hilflos) res Gabina, Liv. – c. bonum, utile, Sen.: fidele, Curt.: minus fidele, Cic.: vetus ac familiare consilium (ein alter R., ein Familienvermächtnis), Liv. – alci consilium dare, Cic.: bonum consilium dare, Sen.: dare alci minus fidele consilium, Cic.: dare alci consilia recta, Ter., Ggstz. prava, Phaedr.: qui dedit mihi consilium ut facerem, Ter. eun. 1045: non deesse alci consilio, Cic.: egere consilii od. consilio (Ggstz. abundare consilio), Cic.: impertire alci aliquid sui consilii, Cic.: iuvare alqm consilio, Cic.: iuvare alqm operā et consilio, operā consilioque, aut opera aut consilio bono, aut consilio aut re, mit Rat u. Tat, Plaut. u. Ter. (s. Brix Plaut. mil. 137); vgl. consilio atque opibus alcis adiuvatur res publica, Cic.: neglegere alcis salutare consilium, Val. Max.: parēre alcis fidelissimis atque amantissimis consiliis, Cic.: petere ab alqo consilium, Cic.: alcis consilia sequi (befolgen), Liv.: spernere alcis consilium, Curt.: alcis consilio uti, Cic.: arbitrio consilioque auris uti, sein Ohr befragen, Gell.: suo consilio uti, seinem Sinne, Kopfe folgen, Caes.

    lateinisch-deutsches > consilium

  • 17 consilium

    cōnsilium, ī, n. (consulo), der Rat, I) aktiv: A) der Rat = die Beratung, Beratschlagung, Beschlußnahme, 1) eig.: consilium u. consilia principum, Liv.: consilia arcana, consilia nocturna, Sall. – adhibere alqm consilio u. alqm od. (bildl.) alqd in consilium, zu Rate, zur Beratung ziehen, Caes. u. Cic.: ire in consilium, sich beraten, Cic.: mittere in consilium, sich beraten lassen, Cic.: habere consilia principum domi, Liv.: consilium habere od. habere coepisse, utrum... an etc., Curt. u. Sen.: alqm od. alqd habere in consilio, jmd. od. etw. zu R. ziehen, seinen Entschluß abhängig machen von jmd. od. etw., Liv., Curt. u.a. (s. Mützell Curt. 3, 5 [13], 12): vestris od. arcanis consiliis interesse, Cic. u. Liv.: non interesse consiliis, Liv. – consilium est de alqa re Carthagini, man hält über etw. B. zu K., Liv.: est res sane magni consilii, Cic.: nihil mihi adhuc accidit, quod maioris consilii esset, Cic.: quasi vero consilii sit res, als ob die Sache eine B. erlaubte, Caes.: ergo haec consilii fuerunt, war Gegenstand der Beratung (= hätte man beraten, wohl überlegen müssen), Cic.: quod in eo genere efficere possis tui consilii est, Cic.: id arbitrium negavit sui consilii esse, Nep.: vestrum iam consilium est, non solum meum, quid sit vobis faciendum, Cic. – Insbes., die Beratung, Sitzung einer Behörde, a) des Senates, gew. consilium publicum
    ————
    (Staatsrat) gen., zB. ad c. publicum convenire, Liv.: c. publicum habere, Cic.: consilii publici participem fieri, Cic. – b) eines Richterkollegiums, viros primarios civitatis multos in consilium advocare, zu einer B. berufen, Cic.: venire in consilium publicae quaestionis, Cic.: adesse in consilio, Cic.: mittere iudices in consilium, die R. zur B. schreiten lassen, Cael. in Cic. ep.: ire in consilium, zur B. schreiten, Cic.: consurgitur in consilium, Cic. – c) eines Magistrates u. seiner Beistände, eines Feldherrn u. seiner Unterbefehlshaber (»der Kriegsrat«), consilium habere, Cic., Caes. u.a.: consilium habere de Histrico bello, Liv.: consilium habere, omnibusne... an, etc., Liv.: esse, adesse alci in consilio, Cic.: dare alqm alci in consilium, zur B. = als Berater, Nep.
    2) meton., der Rat = die Versammlung der beratenden Personen, c. bonorum atque sapientium, Quint.: advocari in consilia amicorum, Quint.: consilium amicorum habere, Nep.: consilium propinquorum (Familienrat) adhibere, Liv.: amicos in consilium rogare, Sen. – bei Dichtern auch v. einer Pers., der Berater, Ratgeber, ille ferox hortator pugnae consiliumque fuit, Ov. trist. 4, 2, 32: v. weibl. Pers., Clymene Aethraque, quae mihi sunt comites consiliumque duae, Ov. her. 17, 268; u. so auch Ov. fast. 3, 276. – Insbes.: a) eine beratende Behörde, ein beratendes Kollegium, ein beratender Ausschuß. So v.
    ————
    Senate = das Ratskollegium, die Ratsversammlung (griech. βουλή), gew. c. publicum, Staatsrat, Cic., od. summum c. orbis terrae, u. erklärend, senatus, id est, orbis terrae c., Reichsrat, Cic.: orbis terrae sanctissimum gravissimumque consilium, Cic.: unum liberae civitatis c., senatus, Cic. – c. sanctius, ein engerer Ausschuß des Senates zu Karthago, Liv., u. (= ἀπόκλητοι) der engere Rat der Ätolier, Liv. – consilia sortiri semestria, engere Ausschüsse des Senates, Kommissionen, Suet. – v. Richterkollegium, c. publicum, Staatsrat, Cic.: c. sanctissimum, v. Areopag, Val. Max.: ex senatu in hoc consilium delecti estis, Cic.: quaesitore consilioque delecto, Cic.: de uno reo consilium cogitur, Quint.: alterna consilia reicere, Cic.: consilium dimittere, Cic. – v. einem engern Rat, Ausschuß der Zentumvirn (da das Richterkollegium der Zentumvirn in vier solcher Ausschüsse zerfiel, die entweder einzeln verschiedene Prozesse od. in Plenarsitzung einen wichtigen Prozeß entschieden), sedebant centum et octoginta iudices; tot enim quattuor consiliis colliguntur, Plin. ep. 6, 33, 3: omnibus non solum consiliis sed etiam sententiis superior discessit, Val. Max. 7, 7, 1. – b) die beratenden Beistände, der Beirat, Rat, des römischen Königs (als Richter), des Prätors (als Einzelrichter), des röm. Feldherrn, des Statthalters, ausländischer Feldherren u. Fürsten, bes. oft Kriegsrat, Kriegsgericht, c.
    ————
    militare, Liv.: c. castrense (Ggstz. patres, der Senat), Liv.: consilii bellici auctores, die Stimmführer im Kriegsrat, Cic. – cum Tatio in regium consilium delegit principes (v. Romulus), Liv.: cognitiones capitalium rerum sine consiliis per se solus exercebat (v. Könige Tarquinius), Liv.: cum consilio causam Mamertinorum cognoscere (v. Prätor), Cic. – consilium convocare, Caes., od. advocare, Liv.: eorum consilium habere, Sall.: consilium dimittere, dimittere atque ablegare, Cic.: rem ad consilium deferre, Caes., od. referre, Nep.: ex consilii sententia in custodiam coniectus, Nep.
    B) der Rat = das Vermögen, eine Sache zu überlegen, die Überlegung, besonnene Klugheit, Einsicht (bes. oft die staatsmännische), u. in Tätigkeit = die besonnene, kluge Berechnung, die Absicht (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 3, 5, 2), magnitudo cum animi tum etiam ingenii atque consilii, Cic.: vir magni, maximi consilii, Caes. u. Nep.: homo minimi consilii, Cic.: mulier imbecilli consilii, Cic.: consilii plenus, Plaut. u. Nep.: tam iners, tam nulli consili sum, Ter. Andr. 608 (vgl. Cic. Rosc. com. 48): animal hoc plenum rationis et consilii (vom Menschen), Cic.: barbaris consilium non defuit, Caes.: simul consilium cum re amisisti? hast mit dem Gelde auch den Kopf verloren? Ter.: consilio valere, Cic.: aetate et consilio ceteros anteire, Sall. fr.: acta illa res est animo virili,
    ————
    consilio puerili, Cic.: ratio bono consilio a dis immortalibus data, mit reiflicher Überlegung, aus gutem Grunde, Cic.: u. so id fecisse bono consilio, Cic. – in bezug auf lebl. Subjj., vis consilii expers, Hor.: quae res in se neque consilium neque modum habet ullum, Ter.
    II) passiv, der Rat, der gefaßt wird u. der jmdm. gegeben wird, a) der Rat, der gefaßt wird, der Ratschluß, Beschluß, Entschluß (die Entschließung), die Maßnahme, Maßregel, Bestrebung, die vorgefaßte Absicht, der gefaßte Gedanke, der Anschlag, der leitende Grundsatz od. die leitenden Grundsätze, der leitende Geist, das leitende Prinzip, das leitende Interesse, auch die getroffene Vorkehrung, das beabsichtigte Beginnen (Ggstz. conatus, factum, u. im Plur. Ggstz. conatus, conata, eventa, acta, facta), α) übh.: consilii auctor, consilii socius, Liv.: administer consiliorum tuorum, Cic. – certus consilii (fest im E.), Sen. de brev. vit. 3, 3. Tac. hist. 2, 46; Ggstz. incertus consilii, Ter. Phorm. 578. Curt. 8, 10 (37), 27, od. dubius consilii, Iustin. 2, 13, 1. – c. amentissimum alcis, Cic.: audax, Liv.: calidum, calidius, Liv. (s. Fabri Liv. 22, 24, 2): u. so consilia calida (Ggstz. quieta et cogitata), Cic.: c. callidum, Ter.: consilia certa (Ggstz. incerta), Ter.: clandestinum (Intrige), Caes.: c. crudele, Cic.: consilia domestica (Kabinettsbefehle), Liv.: c. fidele, aus Treue (An-
    ————
    hänglichkeit) hervorgegangen, Liv.: c. infelix (unseliger Gedanke), Liv.: c. immaturum, Liv.: consilia mala, Sen.: consilia mediocria, gewöhnliche, nicht sonderlich gefährliche, Cic.: c. periculosum, Val. Max.: consilia perniciosa rei publicae, Cic.: c. plenum sceleris et audaciae, Cic.: consilia prava, krumme Wege (Ggstz. recta), Liv.: c. stultum, Cic.: consilia subita et repentina, Caes.: c. temerarium, Vell.: c. urbanum, der Beschluß innerer Politik, Cic. – c. aedificationis od. aedificandi, Bauplan, Cic.: regni consilia, Absichten auf Alleinherrschaft, Liv.: belli pacisque consilia, äußere u. innere Politik, Liv.: consilia caedis (Mordanschläge) adversum (gegen) imperatorem, Tac. ann. 6, 8: consilia eorum de tyrannicidio, Plin. 34, 72. – abicere consilium profectionis, Cic., od. aedificandi, Cic., od. mittendi Hannibalis, Liv.: afferre (erteilen) consilium, Liv. u. Curt. – capere consilium, Cic., u. consilium ex tempore od. ex re et ex tempore, Cic.: capere sibi consilium, Caes., u. sibi separatim a reliquis, Caes.: u. bes. capere consilium m. folg. Genet. Gerundii od. Gerundivi, zB. migrandi, Liv.: belli renovandi legionisque opprimendae, Caes.; od. m. folg. Infin., zB. non adesse, Cic.: ex oppido profugere, Caes.; od. m. folg. ut u. Konj., zB. subito consilium cepi, ut antequam luceret exirem, Cic.: temerarium capit consilium, ut nocte Indebili obviam iret, Liv. (s. Weißenb. Liv. 25, 34, 7). – consilium consi-
    ————
    stit (steht fest), Cic.: coquere secreto ab aliis consilia, Liv.: concoquere clandestina consilia (Ränke schmieden), Liv.: credere alci consilia omnia, Ter. – denudare alci consilium suum, Liv.: detegere consilium, Liv.: deponere adeundae Syriae consilium, Caes.: desistere consilio, Caes.: deterreri ab eo consilio iniquitate loci, Liv.: in quinquagesimum et sexagesimum annum differre sana consilia, Sen. – enuntiare sociorum consilia adversariis, Cic. – est consilium, non est consilium m. folg. Infin. (s. Fabri Sall. Cat. 4, 1 u. Liv. 21, 63, 2), zB. ibi Pomptinium exspectare, Cic.: consilium erat hiemando continuare bellum, Liv.: quos silentio praeterire non fuit consilium, Sall.: m. folg. ut u. Konj., ut filius cum illa habitet apud te, hoc vostrum consilium fuit, Ter. Phorm. 934: ea uti acceptā mercede deseram, non est consilium, Sall. Iug. 85, 8: consilium esse rati, ut se militibus committerent, Liv. 24, 30, 12. – quid sui consilii sit (was sein Plan sei) proponit od. ostendit, Caes. (s. die Auslgg. zu Caes. b. G. 1, 21, 2): quibus id consilii fuisse, ut etc., Caes. – haesitare inter revertendi fugiendique consilium, Curt.: ipse Romam venirem, si satis consilium quadam de re haberem, hinlänglich mit mir im reinen wäre, Cic. – impedire aedificationis consilium, Cic.: inire consilium multae calliditatis, Ov.: inire consilia occulta, Liv.: inire consilium de morte ac de bonis alcis, Cic.: inire consilia clam de bello, Caes.: inire consilium
    ————
    contra alqm od. contra alcis vitam, Cic.: inire consilium ad eius interfectionem, Lampr. Commod. 4, 1: inire consilium m. folg. Genet. Gerundii od. Gerundivi, zB. occidendi te consilium inivimus, Curt.: inire c. senatus interficiendi, Cic.: inire cum alqo consilia interficiendi Caesaris, Vell.: selten m. folg. Infin., iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere, Nep. Lys. 3, 1: od. m. folg. indir. Fragesatz, consilia inibat, quemadmodum etc., Caes. b. G. 7, 43, 5. – scito labare meum consilium, Cic. – minuere consilium suum, von seinem Pl. abgehen, seinen Pl. ändern, Ter.: mutare consilium, Cic. – omnibus alcis consiliis occurrere atque obsistere, Cic.: perimere alcis consilium, gänzlich vereiteln (v. Umständen), Cic.: patefacere consilia, Caes.: patēre consilia tua sentis? Cic.: perficere consilium, Suet. Cal. 56, 1: non paenitet consilii nostri, Cic. – regere omnem rem publicam consilio quodam (nach gewissen Grundsätzen, nach einem gewissen Prinzip), Cic. – omnia utriusque consilia ad concordiam spectaverunt, Cic.: vel suscipere vel ponere vitae necisque consilium, Plin. ep. – his consiliis uti iisdem, von denselben Grundsätzen sich leiten lassen, Cic. – u. sive casu sive consilio (nach dem Ratschluß) deorum immortalium, Caes. – u. so oft Abl. consilio = mit Absicht, absichtlich, si consilio id fecisset, Cic.: bes. m. Ggstz. casu (zufällig), zB. qui casu peccat... qui consilio est nocens, Phaedr.: qui
    ————
    me in consulatu non casu potius existimaret quam consilio fortem fuisse, Cic.; od. m. Ggstz. forte (von ungefähr), zB. pars forte, pars consilio oblati, Liv. (vgl. Fabri Liv. 22, 49, 14); od. mit Ggstz. suā sponte (aus freien Stücken, von selbst), zB. secutum suā sponte est, velut consilio petitum esset, ut vilior ob ea regi Hannibal esset, Liv. – ebenso oft privato consilio, privatis consiliis = im Privatinteresse, aus Sonderinteressen, durch selbstgetroffene Maßregeln, auf eigene Hand (Ggstz. publico consilio, publicis consiliis), zB navis privato consilio aministrabatur, Caes.: privato consilio exercitus comparaverunt, Cic.: id suo privato, non publico fecit consilio, Nep.: non publicis magis consiliis quam privatis munire opes, Liv. – nullo publico consilio, durch keinen Beschluß einer gesetzlichen Staatsgewalt, Cic. – β) als milit. t. t., der listige Kriegsplan, die Kriegslist (vollst. consilium imperatorium, Cic., od. consilium imperatoriae artis, Val. Max., griech. στρατήγημα), c. fallax, Liv.: tali consilio proditores perculit, Nep.: singulari nostrorum militum virtuti consilia cuiusque modi Gallorum occurrebant, Caes.
    b) der Rat, der erteilt, die Ansicht, die mitgeteilt wird, die Maßregel, die angeraten wird, der Ratschlag, die Eingebung, inops consilii, Liv.: orba consilio auxilioque (rat- u. hilflos) res Gabina, Liv. – c. bonum, utile, Sen.: fidele, Curt.: minus fidele, Cic.:
    ————
    vetus ac familiare consilium (ein alter R., ein Familienvermächtnis), Liv. – alci consilium dare, Cic.: bonum consilium dare, Sen.: dare alci minus fidele consilium, Cic.: dare alci consilia recta, Ter., Ggstz. prava, Phaedr.: qui dedit mihi consilium ut facerem, Ter. eun. 1045: non deesse alci consilio, Cic.: egere consilii od. consilio (Ggstz. abundare consilio), Cic.: impertire alci aliquid sui consilii, Cic.: iuvare alqm consilio, Cic.: iuvare alqm operā et consilio, operā consilioque, aut opera aut consilio bono, aut consilio aut re, mit Rat u. Tat, Plaut. u. Ter. (s. Brix Plaut. mil. 137); vgl. consilio atque opibus alcis adiuvatur res publica, Cic.: neglegere alcis salutare consilium, Val. Max.: parēre alcis fidelissimis atque amantissimis consiliis, Cic.: petere ab alqo consilium, Cic.: alcis consilia sequi (befolgen), Liv.: spernere alcis consilium, Curt.: alcis consilio uti, Cic.: arbitrio consilioque auris uti, sein Ohr befragen, Gell.: suo consilio uti, seinem Sinne, Kopfe folgen, Caes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consilium

См. также в других словарях:

  • Innerer Reichsparteitag — Der Begriff innerer Reichsparteitag entstammt der Umgangssprache aus der Zeit des Nationalsozialismus.[1][2][3][4] Die umgangssprachliche Redewendung wurde und wird teils bis heute verwendet, um eine „große Genugtuung“ zu bezeichnen.[5] Während… …   Deutsch Wikipedia

  • Halt — Hạlt1 der; (e)s; nur Sg; 1 etwas, das verhindert, dass man / etwas fällt, von irgendwo abrutscht usw <ein fester, sicherer Halt; irgendwo Halt suchen, (keinen) Halt finden / haben, den Halt verlieren; etwas gibt jemandem / etwas Halt>: Zum …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • innerer — innere; intern; inwendig * * * ịn|ner(e, er, es) 〈Adj.〉 1. innen befindlich, innen stattfindend 2. 〈Med.〉 im Innern des Körpers (gelegen, stattfindend) 3. 〈fig.〉 geistig, seelisch, im Wesen begründet ● innerere Abteilung, Station Abteilung eines …   Universal-Lexikon

  • Bindungstheorie (Kriminologie) — Die kriminologische Halttheorie (oder auch Bindungstheorie; Theorie der sozialen Kontrolle) erklärt, weshalb Menschen sich konform und nicht abweichend bzw. kriminell verhalten. Sie wurde von drei US amerikanischen Kriminologen (Albert J. Reiss… …   Deutsch Wikipedia

  • Halttheorie — Die kriminologische Halttheorie (auch Bindungs oder Kontrolltheorie) erklärt, weshalb Menschen sich konform und nicht abweichend bzw. kriminell verhalten. Sie wurde von drei US amerikanischen Kriminologen (Albert J. Reiss 1951, Walter C. Reckless …   Deutsch Wikipedia

  • Theorie der sozialen Kontrolle — Die kriminologische Halttheorie (oder auch Bindungstheorie; Theorie der sozialen Kontrolle) erklärt, weshalb Menschen sich konform und nicht abweichend bzw. kriminell verhalten. Sie wurde von drei US amerikanischen Kriminologen (Albert J. Reiss… …   Deutsch Wikipedia

  • Sieg [1] — Sieg, das durch Kampf erlangte Übergewicht über den Feind (Gegenteil: Niederlage); der S. in der Schlacht ist das Endziel aller kriegerischen Handlungen (s. Krieg). In den Kämpfen zivilisierter Völker der Gegenwart handelt es sich dabei nicht so… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • innere — innerer; intern; inwendig * * * ịn|ner(e, er, es) 〈Adj.〉 1. innen befindlich, innen stattfindend 2. 〈Med.〉 im Innern des Körpers (gelegen, stattfindend) 3. 〈fig.〉 geistig, seelisch, im Wesen begründet ● inneree Abteilung, Station Abteilung eines …   Universal-Lexikon

  • Inhalt und Interpretation der unendlichen Geschichte — Dies ist eine ausführliche Inhaltsangabe mit Interpretation des Romans Die unendliche Geschichte von Michael Ende. Das Werk ist ein zugleich märchenhafter, phantastischer und romantischer Bildungsroman[1] und gehört inzwischen zu den neuen… …   Deutsch Wikipedia

  • Gehalt — Salair; Bezahlung; Kostenerstattung; Sold; Einkommen; Tantieme; Lohn; Arbeitsentgelt; Gratifikation; Entlohnung; Aufwandsentschädigung; Abg …   Universal-Lexikon

  • Bericht des Pilgers — Ignatius von Loyola (1491–1556) Der Bericht des Pilgers ist ein geistlicher Text des Gründers des Jesuitenordens, Ignatius von Loyola. Gedrängt von seinen Mitbrüdern, ihnen ein geistliches Erbe zu hinterlassen, schaut er gegen Ende seines Lebens… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»